از کفشی که دوست نداشتم به طرفداری ازش رسیدم
تا حالا از صندل کراکس بدتون اومده؟ این صندل فوق العاده نظرتون رو عوض میکنه.
تا حالا پاتون توی کفش اسپادریل پیچیده؟ یا کابوس دیدین که صندل گلادیاتوری تون چقدر زود کثیف میشه؟ پس حتما میدونین که پیدا کردن یه صندل هم خوشگل هم راحت چقدر سخته.
صندل کراکس
من دنبال کفشی بودم که بتونم تو شهر راه برم بدون اینکه پاشنه ام کثیف بشه، نرم باشه اما شبیه کفش طبی به نظر نیاد، و هم شیک باشه هم راحت و یه رنگ جذاب داشته باشه. اسپویلرت این داستان، صندل کراش کروکسه.
میدونم چی میخواین بگین – دیانا، آرزوی موفقیت داریم، اما من هیچوقت صندل کراکس نمیپوشم. (ممنون بابت آرزوهاتون.) باور کنین، میفهممتون. وقتی اولین بار یه جفت از اون دمپایی های کلاسیک کراکس رو دیدم، خندیدم. از نظر من که جوون و بیتجربه بودم، اون کفش های سوراخ دار پلاستیکی خیلی مسخره به نظر میرسیدن – نه چیزی که بتونه برام کلی دوست و طرفدار جمع کنه (که البته نداشتم). و میدونستم تنها نیستم.
اما با گذشت زمان دیدم دوستام، همکارام، و حتی گاهی دوستای قبلیم دارن با این دمپایی های جنجالی بیرون میان. اونم وسط روز، جلوی همه.
با خودم گفتم “من هیچوقت شبیه اونا نمیشم” و همون موقع کفش داک مارتنم داشت پامو میمالید. لنگ لنگان رفتم خونه تا تاول های پامو درمان کنم.
خوشبختانه برای پاهای بدبختم، صندل کراکس باعث شد بفهمم چقدر اشتباه فکر میکردم.
پیشنهاد مقاله :
دمپایی کراکس اصل
چرا صندل کراش کروکس رو امتحان کردم
داشتم بی هدف داشتم تو اینستاگرام میچرخیدم که یه عکس از دوستم دیدم که یه صندل عالی پوشیده بود. این صندل یه کفشه تخت دو اینچی داشت، اما بجای اینکه بند های نازک پارچهای داشته باشه، بند محکمی داشت. با وجود این محکمی، رنگ آبی پاستیلی و کفشه گرد باعث شده بود که صندل به جای اینکه بزرگ و پزشکی به نظر بیاد، ناز و جوونی به نظر برسه. بافت صافش هم خاص بود و هم نشون میداد که راحت تمیز میشه. من عاشق این ترکیب بین کاربردی بودن و زیبایی شدم.
سریع به دوستم پیام دادم و ازش خواستم جزییاتشو بگه تا بتونم پیداش کنم. تو لحظه هایی که منتظر جوابش بودم، خیال پردازی میکردم که این کفش ها رو یه کفاش قدیمی و ماهر تو یه جای دور دوخته. فکر میکردم این صندل بینقص خیلی گرونه، اما باید پیداش میکردم. و اگه دوستم آخرین جفتشو پیدا کرده بود، میتونستم خودم رو دعوت کنم خونهش و ازش “قرض” بگیرم.
جواب کوتاهی داد: “صندل کراکس”.
شوکه شدم. من عاشق یه کفشی شده بودم که همیشه فکر میکردم خیلی خوبه برام و نباید بپوشمش. اما حالا که زیبایش رو دیده بودم، دیگه راه برگشتی نبود.
سریع رفتم صندل کراکس رو نگاه کردم. عاشق صندل کراش بودم اما عاشق صندل مگا کراش هم شده بودم که دقیقا همون چیزی بود که اسمش میگفت و یه نسخه بزرگ تر از کراش کلاسیک بود. صندل مگا کراش یه جور براق هم داشت که بهش ظاهر ژلهای و مد روز میداد. اگه شما هم دوست داشتین و خواستید یکی بخرید، سرزنشتون نمیکنم. اما من نسخه سادهتر شو انتخاب کردم، چون مگا کراش خیلی معروفه و زود تموم میشه.
کیف و صندل ست دخترانه
صندل کراکس زنانه
بررسی صندل کراکس زنانه
وقتی کفش ها رو از نزدیک دیدم، هیچ شباهتی به دمپایی های سنتی کروکس نداشتن که خیلی خوبه، چون من از اون مدل خوشم نمیاومد. صندل جدیدم شکل گرد و نرمی داشت و پاشنه کلفت، اما کفش خیلی بزرگ و زمخت نبود. علاوه بر این، با اینکه سفت بودن، خیلی سبک بودن.
اولین بار صندل جدیدمو برای پیاده روی با سگ تو محلم امتحان کردم. چون قبلا با کفش های جدید تاول زده بودم و قوس پام درد گرفته بود، آمادهی یه کم درد بودم. اما بعد از یه مایل راه رفتن، فهمیدم هیچ دردی ندارم. فقط یه حس نرمی با هر قدم داشتم که بخاطر کف نرم کفش بود. معمولا صندل ها پاهام رو میبرن تو خاک و کثیفی خیابون، اما اینا پاهام رو از زمین فاصله میدادن بدون اینکه حس کنم پلتفرم دارن.
هر چی بیشتر بهشون نگاه میکردم، بیشتر عاشق رنگ آبی کرمی و رویاییشون میشدم. این رنگ آبی پررنگ و قشنگیه که فکر کنم به پوست هر کسی بیاد. این رنگ احتمالا با تاول هم ست میشه، اما نمیدونم چون از وقتی صندل کراکس پوشیدم تاول نزدم.
یه چیز دیگه هم بگم، اینکه از همه طرف تعریف شنیدم. پسر دو سالم که تو عمرش هیچوقت بهم تعریف نکرده بود، به محض دیدن کفش هام گفت “کفشات قشنگه!” شاید این مهم ترین دلیل برای خریدن یه جفت باشه.
اما باید بگم که صندل کراکس برای قایق سواری طراحی شدن. خیلی راحته که آدم بخواد این کفش های خوب رو تو کوهنوردی بپوشه، اما من توصیه نمیکنم برای فعالیت های سخت استفاده شون کنین. شاید اگه همه یه نامه بنویسیم، بتونیم کروکس رو راضی کنیم که وارد دنیای لباس ورزشی بشه.